ตัวอย่างเช่น ในวันปกติในปี 2017 โรงงานผลิตไฮโลออนไลน์ Theo Lacyในเมืองออเรนจ์ รัฐแคลิฟอร์เนีย ซึ่งดำเนินการโดยแผนกนายอำเภอออเรนจ์เคาน์ตี้ ได้จัดเจ้าหน้าที่ ICE ประมาณ 500 คน และได้รับเงิน 118 ดอลลาร์สหรัฐฯ ต่อคนต่อวัน รวมเป็นเงินทั้งสิ้น 59,000 ดอลลาร์ต่อวัน
มากกว่าสิ่งอำนวยความสะดวกที่ดำเนินการโดยรัฐบาลกลาง เรือนจำของเคาน์ตี พร้อมด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกที่ดำเนินการโดยบริษัทที่แสวงหาผลกำไร ได้มาเพื่อ ICE ส่วนแบ่งของผู้ถูกคุมขังผู้อพยพซึ่งกำลังเผชิญกับกระบวนการถอดถอน
กระบวนการกำจัดคือการดำเนินการทางแพ่งที่หน่วยงานตรวจคนเข้าเมืองของรัฐบาลกลางดำเนินการกับบุคคลที่ถูกกล่าวหาว่าละเมิดกฎหมายคนเข้าเมืองของสหรัฐอเมริกา และกฎหมายของสหรัฐฯ ถือว่าการกักขังคนเข้าเมืองเป็นการคุมขังทางแพ่ง ไม่ใช่ทางอาญา
เหตุใดผู้อพยพเหล่านี้จึงถูกคุมขังในเรือนจำของเคาน์ตี สถานที่ซึ่งโดยปกติเฉพาะผู้ถูกตั้งข้อหาละเมิดกฎหมายอาญาเท่านั้นที่ถูกจับโดยเจ้าหน้าที่ท้องถิ่น ไม่ใช่ของรัฐบาลกลาง
ในการศึกษาของเราที่เผยแพร่เมื่อวันที่ 29 มกราคม เราได้เริ่มตรวจสอบการใช้สถาบันทัณฑ์ท้องถิ่นอย่างแพร่หลายนี้เพื่อวัตถุประสงค์ในการกักขังทางแพ่ง ในฐานะนักวิชาการที่ศึกษาเรื่องการย้ายถิ่นฐานเราต้องการทำความเข้าใจว่ามณฑลใดที่คุมขังผู้ต้องขังผู้อพยพ และสิ่งที่มณฑลเหล่านั้นมีเหมือนกัน
ข้อตกลงกับ ICE
ในการกักขังผู้ถูกคุมขังสำหรับ ICE รัฐบาลของรัฐและท้องถิ่นทำข้อตกลงกับ ICE ที่เรียกว่าข้อตกลงการบริการระหว่างรัฐบาล ข้อตกลงเหล่านี้กำหนดให้ ICE ต้องจ่ายค่าเบี้ยเลี้ยงให้แก่รัฐบาลท้องถิ่นสำหรับแต่ละเตียงที่รัฐบาลท้องถิ่นเช่า รัฐบาลท้องถิ่นบางแห่งทำสัญญากับบริษัทเรือนจำเอกชนเพื่อดำเนินการเรือนจำ
ข้อตกลงเหล่านี้กับ ICE อยู่ภายใต้การตรวจสอบและวิพากษ์วิจารณ์ที่เพิ่มขึ้นโดยเจ้าหน้าที่เฝ้าระวัง สื่อ และนักเคลื่อนไหวของรัฐบาล เพื่อให้ ICE หลีกเลี่ยงกระบวนการประมูลในที่สาธารณะ และดำเนินการได้โดยไม่ต้องมีขั้นตอนการปฏิบัติงานมาตรฐานที่จำเป็นสำหรับรางวัลของรัฐบาลกลางอื่นๆ
ตามรายงานของสำนักงานผู้ตรวจการทั่วไปแห่งสหรัฐอเมริกาการหลีกเลี่ยงกระบวนการประมูลในที่สาธารณะหมายความว่า “ICE อาจต้องจ่ายเงินมากเกินไปสำหรับบริการกักขัง” และ “ICE ไม่รับประกันว่าจะได้ทำสัญญากับศูนย์กักกันเพื่อประโยชน์สูงสุดของรัฐบาลกลาง ผู้เสียภาษีอากร หรือผู้ต้องขัง”
เพื่อให้เข้าใจข้อตกลงเหล่านี้มากขึ้น เราได้วิเคราะห์ข้อมูลIn Our Backyardsจาก Vera Institute of Justice ซึ่งเป็นองค์กรไม่แสวงหากำไรที่มุ่งเน้นการปฏิรูประบบยุติธรรมทางอาญาของสหรัฐฯ ชุดข้อมูลนี้มีข้อมูลระดับเคาน์ตีเกี่ยวกับประชากรในเรือนจำและเรือนจำในช่วงเวลาหนึ่งทั่วทั้งสหรัฐอเมริกา เรายังได้รวบรวมการวัดต่างๆ ที่จับสภาพท้องถิ่น
ระยะเวลาการสังเกตของเราเริ่มต้นในปี 1983 ซึ่งเป็นปีที่สำนักสถิติยุติธรรมเริ่มติดตามปัญหานี้ และสิ้นสุดในปี 2013 ซึ่งเป็นปีล่าสุดที่มีข้อมูลสำมะโนของเรือนจำทุกมณฑล
การค้นพบของเรามีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการทำความเข้าใจช่วงเวลาปัจจุบัน ICE ยังคงรักษาข้อตกลงการบริการระหว่างรัฐบาลหลายร้อยฉบับ นอกจากนี้ ฝ่ายบริหารของทรัมป์ยังได้รื้อฟื้นการจัดการระดับท้องถิ่นอื่นๆ ที่ลดขอบเขตและขนาดลงระหว่างการบริหารของโอบามา การศึกษาของเราช่วยให้เราเข้าใจได้ดีขึ้นว่าโครงการดังกล่าวอาจดึงดูดความร่วมมือในท้องถิ่นภายใต้การบริหารของทรัมป์ได้ที่ไหน อย่างไร และภายใต้สถานการณ์ใด
โดยตัวเลข
แม้ว่าการกักขังคนเข้าเมืองจะได้รับความสนใจอย่างมากจากสาธารณชนเมื่อเร็วๆ นี้ เนื่องจากนโยบายที่เข้มงวดของฝ่ายบริหารของทรัมป์ แต่การกักขังคนเข้าเมือง ซึ่งรวมถึงการควบคุมตัวในเรือนจำท้องถิ่นนั้นมีประวัติศาสตร์อันยาวนาน
เราพบว่าจำนวนมณฑลที่กักขังผู้ต้องขังผู้อพยพเพิ่มขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป โดยเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องจาก 128 มณฑลในปี 2526 เป็น 727 มณฑลในปี 2556 ซึ่งเพิ่มขึ้นเกือบหกเท่า
การมีส่วนร่วมของเคาน์ตีที่เพิ่มขึ้นนี้มีความเข้มข้นมากที่สุดทางตอนใต้ของสหรัฐอเมริกา ภายในปี 2556 กว่าครึ่งหนึ่งของมณฑลที่เข้าร่วมทั้งหมดตั้งอยู่ในภาคใต้
การเติบโตที่ใหญ่ที่สุดยังกระจุกตัวอยู่ในเขตขนาดเล็กถึงขนาดกลางนอกเขตมหานคร ภายในปี 2556 สี่ใน 10 มณฑลที่มีผู้อพยพเข้า ICE เป็นเขตชนบท
นอกจากนี้เรายังพบว่าการเติบโตของมณฑลที่กักขังผู้ต้องขังผู้อพยพนั้นกระจุกตัวอยู่ในฐานที่มั่นของพรรครีพับลิกันอย่างท่วมท้น ผลลัพธ์นี้ไม่ได้เกิดจากพรรครีพับลิกันที่ปกครองมณฑลทางใต้ การวิเคราะห์การถดถอยของเรา ซึ่งเป็นวิธีทางสถิติที่ตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรหลายตัว แสดงให้เห็นว่ามณฑลที่เปลี่ยนจากการลงคะแนนให้พรรคเดโมแครตเป็นประธานาธิบดีของพรรครีพับลิกันมีแนวโน้มที่จะทำสัญญากับ ICE มากขึ้น
นอกจากนี้ มณฑลต่างๆ ยังมีแนวโน้มที่จะมีส่วนร่วมในการกักขังผู้อพยพหากพวกเขาประสบกับภาวะตลาดแรงงานในท้องถิ่นที่แย่ลง รวมกับการเพิ่มขึ้นของเตียงในคุกที่ว่างเปล่า มีแนวโน้มว่าเงื่อนไขทั้งสองนี้จะช่วยเพิ่มการรับรู้ของเคาน์ตีเกี่ยวกับผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจในการทำสัญญากับ ICE
สุดท้าย เราพบว่าจนถึงจุดหนึ่ง เคาน์ตีที่มีประชากรละตินในท้องถิ่นเพิ่มขึ้น มีแนวโน้มที่จะมีส่วนร่วมในการกักขังคนเข้าเมืองมากขึ้น
ทำไมเรื่องนี้ถึงสำคัญ
การศึกษาของเราทำให้เกิดคำถามที่สำคัญสำหรับขบวนการต่อต้านการกักขังซึ่งเป็นขบวนการทางสังคมที่พยายามยุติการควบคุมตัวผู้อพยพในสหรัฐอเมริกา
ยกตัวอย่าง Theo Lacy ในเดือนมีนาคม 2019 Theo Lacy ประกาศว่าจะสิ้นสุดสัญญากับ ICE ในปี 2020 การตัดสินใจนี้ส่วนหนึ่งเป็นผลมาจากการรณรงค์สิทธิผู้อพยพที่ประสบความสำเร็จเพื่อยุติการกักขังในออเรนจ์เคาน์ตี้
แต่การตัดสินใจในท้องถิ่นเพื่อยุติสัญญาการคุมขังของเคาน์ตีกับ ICE อาจส่งผลให้ ICE ย้ายผู้ถูกคุมขังไปยังเขตอำนาจศาลท้องถิ่นที่ห่างไกลหรือเป็นปฏิปักษ์ต่อสิทธิของผู้อพยพมากขึ้น การวิจัยแสดงให้เห็นว่าการถ่ายโอนดังกล่าวอาจส่งผลเสียอย่างยิ่งต่อความสามารถของผู้ต้องขังในการเข้าถึงข้อมูลและทรัพยากรที่ช่วยให้พวกเขาสามารถบังคับใช้สิทธิ์ทางกฎหมายของตนได้
ตัวอย่างเช่น ผู้ถูกคุมขังที่ถูกย้ายไปยังพื้นที่ห่างไกลของประเทศมักถูกแยกออกจากครอบครัว เพื่อนฝูง และอาสาสมัครในชุมชนที่สามารถให้การสนับสนุนทางอารมณ์ ช่วยเหลือพวกเขาในการรวบรวมพยานหลักฐาน และเตรียมพวกเขาสำหรับการพิจารณาคดีในศาล การเข้าถึงล่ามและนักกฎหมายนั้นยากกว่ามากในพื้นที่ห่างไกลของประเทศ
นอกจากนี้ การโอนย้ายอาจหมายถึงการเปลี่ยนแปลงในกฎหมายควบคุมที่ควบคุมคดีการย้ายถิ่นฐานของผู้ต้องขัง เนื่องจากคดีดังกล่าวจะอยู่ภายใต้กฎหมายของวงจรของรัฐบาลกลางในเขตอำนาจศาลที่ผู้อพยพถูกควบคุมตัว
ในปี 2559 สภาที่ปรึกษาความมั่นคงแห่งมาตุภูมิแนะนำว่า ICE พึ่งพาเรือนจำของเคาน์ตีเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เนื่องจากเจ้าหน้าที่ที่ดำเนินการสิ่งอำนวยความสะดวกที่ให้บริการทั้งผู้ต้องขังในคดีอาญาและผู้ถูกคุมขังผู้อพยพได้ต่อต้านการยอมรับมาตรฐานการกักขังทางแพ่งอย่างเต็มรูปแบบที่ใช้กับผู้ต้องขังผู้อพยพ
แม้ว่ามาตรฐานการกักขังทางแพ่งจะคล้ายกับแนวทางสำหรับการกักขังอาชญากรในด้านต่างๆ เช่น การรักษาพยาบาล สุขอนามัย และอาหาร มาตรฐานการกักขังของพลเรือนยังเปิดโอกาสให้ผู้ต้องขังเก็บเสื้อผ้าส่วนตัวได้มากขึ้น มีอิสระในการเคลื่อนไหวมากขึ้นภายในสถานที่ต่างๆ และเพลิดเพลินกับกิจกรรมสันทนาการที่หลากหลายมากขึ้น .
การคุมขังผู้ถูกคุมขังในเรือนจำอาจทำให้ข้อสันนิษฐานที่ไม่มีมูล ของสาธารณชน เกี่ยวกับความผิดทางอาญาของผู้อพยพเข้มแข็งขึ้น เนื่องจากประชาชนมักสันนิษฐานว่าเรือนจำมีไว้สำหรับจำเลยที่รอการพิจารณาคดีอาญาเท่านั้นหรือสำหรับผู้ที่รับโทษทางอาญา ผู้ต้องขังผู้อพยพเองก็กลัวการตีตราเช่นนี้
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา แรงกดดันจากสาธารณชนและเจตจำนงทางการเมืองในการลดจำนวนประชากรที่ถูกจองจำในคดีอาญาในสหรัฐอเมริกาได้เพิ่มความแข็งแกร่งขึ้น ผลการวิจัยของเราชี้ให้เห็นว่าการปฏิรูปกระบวนการยุติธรรมทางอาญาที่ลดจำนวนบุคคลในเรือนจำและเรือนจำอาจสร้างโอกาสใหม่สำหรับมณฑลที่ต้องดิ้นรนเพื่อเติมเตียงคุกที่ว่างเปล่าด้วยการจัดหาผู้ต้องขังผู้อพยพรายใหม่ไฮโลออนไลน์
