Tonegawa มั่นใจว่าการมีอยู่ของการเชื่อมโยงทางกายเว็บตรงภาพระหว่างเซลล์ประสาทเก็บความทรงจำ แต่นักวิจัยคนอื่นๆ มีความคิดของตัวเองย้อนกลับไปในปี 1950 McConnell สงสัยว่า RNA ซึ่งเป็นวัสดุของเซลล์ที่สามารถช่วยดำเนินการคำสั่งทางพันธุกรรม แต่ยังสามารถนำข้อมูลไปด้วยได้ อาจเก็บความทรงจำไว้ได้แนวคิดนอกรีตนี้ ที่ RNA เกี่ยวข้องกับการจัดเก็บหน่วยความจำ มีผู้สนับสนุนสมัยใหม่อย่างน้อยหนึ่งคนใน Glanzman ซึ่งวางแผนจะนำเสนอข้อมูลเบื้องต้นในการประชุมในเดือนเมษายน ซึ่งแนะนำให้ฉีด RNA สามารถถ่ายโอนหน่วยความจำระหว่างทากทะเลได้
Glanzman คิดว่า RNA เป็นภาชนะเก็บความทรงจำชั่วคราว
เขาแนะนำเอ็นแกรมที่แท้จริงคือรูปแบบการพับของดีเอ็นเอในนิวเคลียสของเซลล์ การเปลี่ยนแปลงการอัดแน่นของ DNA อย่างแน่นหนาสามารถกำหนดวิธีการปรับใช้ยีนได้ การเปลี่ยนแปลงเหล่านั้น ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่เรียกว่ารหัสอีพีเจเนติก สามารถทำได้และกระทั่งถ่ายโอนโดยการสำรวจโมเลกุลอาร์เอ็นเอ Glanzman ให้เหตุผล เขาชี้ให้เห็นอย่างรวดเร็วว่าความคิดของเขา การถ่ายโอนหน่วยความจำโดยอาร์เอ็นเอนั้นรุนแรง “ฉันไม่คิดว่าคุณจะพบปริญญาเอกที่ถือไพ่ใบอื่น นักประสาทวิทยาที่เชื่ออย่างนั้น”
นักวิจัยคนอื่นๆ รวมถึงนักประสาทวิทยา David Sweatt จาก Vanderbilt University ในแนชวิลล์ ยังสงสัยว่าการเปลี่ยนแปลงของ epigenetic ที่ยาวนานกับ DNA ถือเป็นความทรงจำซึ่งเป็นแนวคิดที่ Sweatt ใฝ่หามาตลอด 20 ปี เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของอีพีเจเนติกส์สามารถคงตัวได้ “พวกมันมีคุณลักษณะเฉพาะที่จำเป็นต่อการมีส่วนร่วมในเอ็นแกรม” เขากล่าว
และยังมีแนวคิดเกี่ยวกับ engram อีกมาก ผลลัพธ์บางอย่างแนะนำว่าโปรตีนที่เรียกว่า PKM-zetaซึ่งช่วยให้ซินแนปส์แข็งแรง รักษาความทรงจำ หลักฐานอื่น ๆ ชี้ให้เห็นถึงบทบาทของโครงสร้างที่เรียกว่าตาข่ายต่อฝีเย็บซึ่งเป็นปลอกหุ้มแข็งที่พันรอบเซลล์ประสาท รูในตาข่ายเหล่านี้ทำให้ไซแนปส์สามารถมองทะลุความทรงจำที่แน่นแฟ้น การให้เหตุผลดำเนินไป ( SN: 11/14/15, p. 8 )
งานวิจัยอีกสายหนึ่งมุ่งเน้นไปที่โปรตีนที่กระตุ้นให้ผู้อื่นเข้าใจผิดและรวมตัวกันรอบ ๆ
ไซแนปส์ เสริมสร้างความทรงจำ เลวินที่ทัฟส์มีความคิดของตัวเอง เขาคิดว่าสัญญาณไฟฟ้าชีวภาพที่ตรวจพบโดยโปรตีนตรวจจับแรงดันไฟฟ้าที่ด้านนอกของเซลล์ สามารถเก็บความทรงจำ แม้ว่าเขาจะยังไม่มีหลักฐานก็ตาม
เหนือสมอง
งานของเลวินเกี่ยวกับนักวางแผนซึ่งชวนให้นึกถึงงานวิจัยเกี่ยวกับการกินเนื้อคนของแมคคอนเนลล์ อาจทำให้นักวิจัยด้านความจำต้องคิดไปไกลกว่าสมอง นัก วางแผนสามารถจดจำพื้นผิวของภูมิประเทศได้ แม้กระทั่งการใช้สมองใหม่ Levin และ Tal Shomrat ซึ่งปัจจุบันอยู่ที่ Ruppin Academic Center ใน Mikhmoret ประเทศอิสราเอล รายงานในปี 2013 ในJournal of Experimental Biology ความจริงที่ว่าความทรงจำรอดชีวิตจากการตัดหัวได้เป็นสัญญาณว่าสัญญาณภายนอกสมองอาจเก็บความทรงจำไว้ได้แม้ว่าจะชั่วคราวก็ตาม
เบาะแสความทรงจำอาจมาจากสัตว์อื่นๆ ที่ได้รับการดัดแปลงสมองอย่างรุนแรงตลอดช่วงอายุขัยของพวกมัน เมื่อหนอนผีเสื้อเปลี่ยนไปเป็นแมลงเม่าสมองของพวกมันก็เปลี่ยนไปอย่างมาก แต่ตัวมอดที่เรียนรู้ว่าเป็นหนอนผีเสื้อเพื่อหลีกเลี่ยงกลิ่นบางอย่างที่จับคู่กับความตกใจนั้นยึดถือข้อมูลนั้นไว้ แม้ว่าจะมีสมองที่ต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิงก็ตาม นักวิจัยพบว่าเว็บตรง / บาคาร่าเว็บตรง
